Ana içeriğe atla

NASIL OLUYOR YAHU

Merhaba arkadaşlar, ben finalde arkasına oturdum diye oflayıp puflayıp, "yine mi yaa" yapan kızın sınıf arkadaşı.

Nasılsınız bakalım? Ben iyiyim ya, yine varoluşsal krizlere girip bileklerimi kesmek istiyorum. Bu aralar rol moderim Bruce Robertson. Arada sırada ölmek istemediğim anlar oluyor hani. Durumlar nötr.

Bugün değinmek istediğim şey, neden bu kadar yalnız olduğum konusu. İşte buna değinerek sizi bunalıma ve depresyona sokabilirim. O yüzden hiç açmıyım. Valla bütün gün oturuyorum. Finallere de çalışıyorum. Hani bir şeyler eksik de değil. Sanki hayat biraz düze çıkmaya başladı. Zannediyorum yakında Hero klibinin finalindeki gibi bir duyguya kapılacağım.

Seni valla son zamanlarda pek kesmiyorum. Ama şöyle bir kafamı kaldırsam hep oradasın. Aynı otobüse denk gelip sana tatlı şekilde eheheheh yapamamak ne kadar acı biliyor musun? Boyun da uzun hani kaçmıyorsun gözden. Aman be ben yakında seni düşünmeyi bırakıp kafamı tost makinesinin arasına basıcam. Zaten aynı etkiyi yapıyor meraklanma.

Geçen yılbaşı sarhoş oldum valla. Hiç olmam normalde ama biraz suyunu çıkartmıştım e olur o kadar. Genciz güzeliz. Güzel miyiz? Bence değilim. Neyse böyle değişik insanlara da mesaj atmışım farkında olmadan. Bence güzel bir adımdı. Her ne kadar kalbimi daha önce kırsanız da. Ayrıca beni arayıp mutlu yıllar dilemek isteyen insanları da biraz üzmüşüm. Bence sonum Seth Rogen'ın dram oyunculuğu gibi olacak ama bakalım.

Sherlock da başladı keyifler gıcır. Üstelik son bölümü de benim doğum günümde. Yine insanlara ukalalık edip bana hediye alın diye çemkirdiğim doğum günü yaklaşmasında nasılsa eli boş döneceğimden, en güzel hediye bu olacak teşekürler Benedict.

Finaller de bitsin de intiharımı daha güzel şekilde yapayım diye tasarı yapıyorum kafamda. Artık siz düşünün. Ocak ayı geldi ocak ayı güzel aydır soğuktur ama uptade aldığım aydır.

Son olarak asla ve asla ballı süt içmeyin. Bence yine stevya atın.

Size ne düşündüğümü söylemek isterdim. Ama zaten tahmin etmişsinizdir.

Sevgiler

(Happiness real when shared)

Bide şey güzel bak; oh land - rainbow.

Yorumlar

  1. Bir türlü akıllanamadın Osman. Bırak stevyayı falan. Gözünü aç GÖZÜNÜ AÇ

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

connected2.me rehberi

Merhaba arkadaşlar bugün günlük hayatta işinize çok yarayacak bir rehber ile karşınızdayım. Yalnız mısınız? Sosyal hayatınızda herhangi bir kadını veya erkeği etkileyebilecek yetenekte olduğunuzu düşünmüyor musunuz? Umutsuzluğunuz sizi intihara götürürken son bir durak arayışında mısınız? Neyse ki connected2.me var. Anonim olarak kadınları veya erkekleri kendinize bağlayıp onlarla bir gelecek kurabi.... Tabii ki palavradan ibaret. Bu uygulama kesinlikle ölüm. Kesinlikle psikoloji bozan bir şey. Neyse ki ben size bugün muazzam bir rehber hazırladım. Öncelikle kullanıcı tiplerine şöyle bir göz gezdirelim. -link isteyenler Uygulamanın yüzde doksanlık kısmını oluşturur. Bakmayın öyle anonim falan gözüktüğüne, eğer çirkinseniz herhangi biriyle konuşamazsınız. Özellikle kadın kısmının "bio" adını verdiğimiz açıklama kısımlarında genelde şunlar yer alır; "linksiz gelme." "link atmayana cevap vermiyorum." "linkle veya sesle gel." "kim...

bedelini ödedim

 işte yine been işte yine bir yazı..... mer mer mer merhaba... uzun süredir uyumak için kıvrandığım sırada, bir türlü uyuyamamam üzerine kafamdan geçenlerin artık bir şekilde buraya dökülmesi gerektiğine karar verdim. yataktan kalkmadan önce kafamın içinde milyonlarca ışık yılı misali dönen şeylerin hepsi buray aktarılacak mı bu da ayrı bir merak konusu. ama beni biraz tanıyorsanız bunun olmayacağını biliyorsunuzdur.  dostlar... çok yoruldum ya gerçekten bak acayip yoruldum. üstelik bu yorgunluk boş oturmaktan geliyor. hatalar silsilesi öyle bir noktaya getirdi ki hayatımı. hani ufak ufak umutlar tükenir ya o noktaya gelmek üzereyim. bu kadar potansiyelli bir insan nasıl olur da hiçbir şey başaramaz aklım almıyor. elimi neye atsam kuruyor mantığı oluşmaya başladı. bilemiyorum daha ne kadar dayanacağımıı ama ne yüzümde o eski gülüş kaldı ne o heyecan. uyku bile uyuyamuyorum artık. asla rahat değilim vs. vs. uzar gider. buraya sadece neden kötü durumda olduğumu yazsam paragrafla...

Değişim, değiştirmenin anahtarı mıydı yoksa öyle mi sandım.

Yorgunluğumdan değil, tembelliğimden. Bu kadar sıkıcı, bu kadar moron, bu kadar banel... bir insan davranışından değil kendi hayatımdan bahsediyorum. Sanki az gişe yapmış o güzel filmde yanrollerdeyim (kaan abime selam olsun bi gün ünlü olursan telif öderim). Ne istediğimi bilmedim, ne istemediğimi bildiğim kadar. Kendi hayatımı, karakterimi, yaşamımı sürekli ezip durmak bana da bir şey katmıyor merak etme.. Bir bardak kaynar suyu elim yanmadan pilava dökmek gibi değil yaşamak, aslında benim için sıralarsak bu hayat baya zor.. Mesela bembeyaz bir halı almalı insan, yıllarca kullanmalı.. Sonra da her izin, ne zaman çıktığını hatırlayacağı bir gün olmalı. Belki anıları katlayıp cebimize koyamayız ama en ufak sinyal bile sizi geçmişe götürebilir. Mesela aklıma ne zaman tıp gelse, annemle yaşadığım dişçi maceram gelir. Aslında çok öncesi değil 3-4 yıl ama annem yanımda yok artık. Annemi arayamıyorum. Aslında biliyor musun bazen annemi aramayı çok istiyorum, nasılsın demeyi kendimi ...