bedelini ödedim

 işte yine been işte yine bir yazı.....

mer mer mer merhaba... uzun süredir uyumak için kıvrandığım sırada, bir türlü uyuyamamam üzerine kafamdan geçenlerin artık bir şekilde buraya dökülmesi gerektiğine karar verdim. yataktan kalkmadan önce kafamın içinde milyonlarca ışık yılı misali dönen şeylerin hepsi buray aktarılacak mı bu da ayrı bir merak konusu. ama beni biraz tanıyorsanız bunun olmayacağını biliyorsunuzdur. 

dostlar... çok yoruldum ya gerçekten bak acayip yoruldum. üstelik bu yorgunluk boş oturmaktan geliyor. hatalar silsilesi öyle bir noktaya getirdi ki hayatımı. hani ufak ufak umutlar tükenir ya o noktaya gelmek üzereyim. bu kadar potansiyelli bir insan nasıl olur da hiçbir şey başaramaz aklım almıyor. elimi neye atsam kuruyor mantığı oluşmaya başladı. bilemiyorum daha ne kadar dayanacağımıı ama ne yüzümde o eski gülüş kaldı ne o heyecan. uyku bile uyuyamuyorum artık. asla rahat değilim vs. vs. uzar gider. buraya sadece neden kötü durumda olduğumu yazsam paragraflar ile dans etmem gerekiyor. 

intihar falan etmek gibi bir düşüncem yok. yani bu yazı bir intihar mektubu değil. öyle bir şey düşünecek olursam kimseye söylemem. eğer bir insan intihar etmek istiyorsa bunu yapar, eğer bunu dile getiriyorsa aksi için ikna edilmek istiyordur. her şeyden vazgeçmiş bir insan neden başkalarının ona üzülmesine ihtiyaç duyar ki yoksa? bu örneğe çok uygun bir kişi geçip gitmişti hayatımda, kız derdini kimseye anlatamadan çekip gitti bu dünyadan. yaşarken tek kelime değer vermeyenler, arkasından hümanist kesildiğinde ne kadar kızdığımı biliyorum. hala kızıyorum da işte insanlarda bu rezilliği aşamıyorsun fazla kurcalamaya gerek yok. yani intihar muhabbetini dile getirmem. getirene de sinir olurum. aynen kanka yaa aynen aynen çok mutsuzsun intihar ediceksin dimi kanka dur ilgi veriyim de sana vazgeç, zaten hayatın ömrün bütün yaşadıkların benim vereceğim ilgiye bağlı dimi kanka ayneen. 

yani mutsuz olduğum bi konuyu dile getirmek istedim. yazılımcı olacağım buna hala inancım var. süreç biraz yavaş ilerlediği için iş bulma konusunda sanırım biiraz daha beklemem gerekecek malesef. bu da artık maddiyatın sınırlarını zorlayacağı için daha pratik bir çözüm bulup kendimi tekrar iş hayatına sokmam lazım. hadi maddiyatı geçtim 800 iq ile bir şekilde çözüm buluyorum da psikolojik olarak daha fazla boş oturmaya dayanamıyorum. özgüvenim günden güne azalıyor, kilo alıyorum, hareketsizlik beni başka diyarlara sürüklüyor. o yüzden kpss şov başladı yine bizim cephede. öyle bir oyun kurdum ki bu sefer... ya batıcaz ya da çıkıcaz misali büyük oynayacağım sınavda. yüksek bir puan yapıp bir yere kafa sokmaya çalışacağız. kendime çok güveniyorum dersem kendimi kandırmış olurum. ancak hiç yoktan şansımı deneyeceğim. 

o kadar kötü inşa edilmiş bir kariyer ki, taaa en başında lisede 10.sınıfa geçerken bölüm olarak eşit ağırlık seçmiştim. fizik ve aynı zamanda sınıf öğretmenimiz pervin hanımefendi benim seçimi benden habersiz sayısala çevirmişti. ben de gidip hesap sormuştum hocam niye karışıyosunuz diye. ulan öküzüm ben öküzzz. kadın vermiş tüyoyu işte uysana aptal herif. ne bok biliyordun da eşit ağırlık falan okuyosun. keşke itliğe serseriliğe ayıracağın vakti eğitimine ayırsaydın pu allahın belası. biraz da özeleştri yapalım dedik. 

şu an gözlerim öyle bulanık görüyor ki, sanırım uykusuzluktan... yaptığım yazım hataları ve kelime yanlışlarını fark edemiyorum. umarım bir ara kontrol eder düzeltirim. 

biraz da arkadaşlıklara dostluklara sallayalım mı? ulan 2 senedir hiç kimse benim ne halde olduğumu merak etmiyor. zaten hiç kimse yazmıyor da, yazan da kendinden bahsediyor sanki ilgilenecek enerjim varmış gibi anlatıp duruyor. oğlum ben en dipteyim, benim ilgiye ihtiyacım var. ömrüm boyunca zaten herkese aynı nezaketle yaklaştım, herkesin her şeyini dinledim. ama şu an ben kötüyüm be... hani diyorum az bana da el atsanız... yani buradan çıkacak özet benim yine kendimden başka kimsem yok. ölsem falan da pek bi kimsenin üzüleceğini de sanmıyorum. aynen kanka ben ilgilenirim sizin sorunlarınızla... zaten yakında bizim kız da basacak tekmeyi nasıl sabrediyor inanılmaz merak ediyorum. onun hakkında da memnun olmadığım konular var ama bunları direkt onun yüzüne söylemeyi ve onun bu söylediklerimi pek ciddiye almaması da büyük hobilerimden biridir. özel hayatımızı böyle ortalığa atmak da ne güzel hareketmiş.

yine de kimseye bir serzenişte bulunmuyorum. beni de anlayın azıcık. arada sizi kırarsam veya istediğiniz ilgiyi veremezsem ben  de yorgunum işte ondan. 

buraya kadar ne yazdım nelerden bahsettim hiç bilmiyorum. bence yine yeteri kadar anlatamamışımdır. 

hopp biraz da siyaset. 2023 yılındayız ve yeni bi seçim oldu. yaşadığım ülke gerçekten iyi durumda değil. 20 senelik bi iktidar iyice şirazeyi kaçırdı, bir çok konuda büyük sıkıntılar var. twitterda bi tuvalet terliği muhabbeti vardı. gerçekten de doğruydu bu kadar kötü giden bi işte tuvalet terliğini koysan kazanırdı. ama bizim ülkede ne oldu biliyor musunuz? 10 kez yenilen bir tane loser umut diye dayatıldı bu insanlara ve sonuç tahmin edileceği gibi yine hüsran. şu durumda, şu çaresizlikte yine yine yine yenildi. bu kişinin doğru aday olmadığını söyleyen herkes hakarete, aşağılanmaya ve dışlanmaya maruz kaldı. günün sonunda geldiğimiz nokta beni artık muhalefetin de kontrollü hale getirildiğine inandırıyor. hatta tavukçu muharreme bile neler yaptılar. adamın pornosu çıktı ya. tek suçu aday olmaktı. bu rezillik ve insanlık dışı dönemin ardından reis yine kazandı ve ben gerçekten bilemiyorum. bir şeylerin düzeleceğine inanmıyorum. hatta daha da kötüleşeceğine dair düşüncelerim var. sanki sosyal yaşama daha fazla karışılacak gibi bir düşüncem var ki bu bir çok parametrenin kırılma noktası olur. uçurumun kenarında olan bir şeyin düşmemesi için böyle bir süreç yaşanması beni kahrediyor. hele ki son zamanlarda birine hakaret ettiğinde bedelini ödediğin bir dönemde "razıyız dedemden, canım pirom" yazan tiplere ağır sövmemek için kendimi nasıl tutuyorum bir bilseniz. 45 günde tavukçu muharreme uyguladığınız baskıyı, reise uygulasanız zaten bir yere varırdık. 

burası türkiye anam. burada seçim kazanmak için oturup sayfalarca akademik metinler yazmazsınız. adam 45 gün mitinglerde lgbt dedi terör dedi siz bunlara cevap vermek yerine insan hakları falan dediniz. bir de yıllarca reise oy veren insanlara vaat olarak; "reisi yargılayacağız" dediniz. yahu adama tapıyorlar aşıklar. sen bu insanlara bu şekilde gidersen korkup yine reislerine basarlar. bu kafadan çıkılması lazım bence. eğer tc'de seçim kazanmak istiyorsan 81 ilden ve her kesimden oy almak gerekiyor. falan falan işte. yarın bir gün durumlar değişirse haklı çıktığımı görmek isterim. bide tipçiler var hani yine yargılayacağız diye dolaşan ekip. ağbi çok özgürlükçüsünüz ya.. o kadar hype yaratılmasına rağmen yine seçim vaadi "erkek erkeği sikmeyecek" olan erbakanın oğlundan az oy almayı nasıl başardınız bu da ayrı bir konu haliyle. bazı ideolojiler tarihe karışmalı artık. bu ülke malesef bir bataklıkta ve bataklıktan çıkarken sadece işe yarayacak fikirler gerekli. 

siyasi eyyorlamamı da yaptım. bilemiyorum ya aile kalmamış, sosyal hayat kalmamış, ülkeye dair umut kalmamış, bir heyecan istek kalmamış, artık yemek bile yerken keyif alamıyorum. sanki mecburiyetmiş gibi yiyorum. bu durumun üstesinden gelmem lazım. hayır para olsa psikologa falan gideceğim de malum hani işsizim ya ondan dolayı gidemiyorum. fakire psikolojik sıkıntı bile haram ya. sahi nasıl geldim ben bu noktaya hiç bilmiyorum. ama en dibi de görsen her zaman bir dönüş yolu vardır. yoksa da zaten ne olup bittiği malum olur. 

yazıya başlamadan önce uzun olacak falan dediydim de yine klasik işler tıkandım. daha nelerden bahsedecektim diye düşünmeye başladım. ee bana güven olmaz, benle yola çıkılmaz ağabey..

neyse en azından bir şeylerden bahsettim. bu arada başlık ile yazının bir alaka yokmuş gibi gözüküyor ama size şöyle bir plot twist yapayım. her şeyin üstesinden gelmenin, her konuya olumlu bir yol bulmanın, herkese saygılı olmanın ve her zaman umut etmenin bedelini ödedim. selam olsun melike şahin hoca şarkı on numaraymış.