Bazı şeyler

Kulağa ne kadar basit gelse de, öylesine bir sezon geçirmediğimi düşünüyorum. Sezon finalini henüz çekmedim ama son dakika olayı yaşamazsam, heyecanlı başlayıp monoton giden bir perdesini daha yaşamış olacağım hayatımın Yargılarımı tek tek tuğla haline getirip, inanması güç bir duvar haline getirmeyi düşünüyorum. Hatta bu şekilde yeni bir ev, yeni bir şehir, yeni bir gezegen bile kurabilirmişim hissiyatı var. Karışıklığın içinde bu kadar molekül bırakıp giden uzay gemimden hepinize kucak dolusu sevgiler. Size ne düşündüğümü söylemek isterdim ama zaten tahmin etmişsinizdir. Bir adım daha atıyorum mor gezegene.. sevgilerle

Çok çok çok çok uzun zaman sonra uzun yazı yazayım dedim. Yazacak bir şeyim cidden olmuyor. Birazcık üşengeçlik de olabilir ama temel sebep yazacak şey olmaması. Üzüntünüzü anlıyor ve gülümsüyorum. Seküler yalnızlık diye bir kavram atmışlar ortaya, herkes de sahiplenmiş arka çıkmış. Çocuğuna isim düşüneni bile gördüm bu konuda. İster inkar edin ister kabullenip twitter da belirtin. Herkes boş yaşıyor, dolu ölüyor. Genç ölmek numara değil, önemli olan vaktinde ölmek. Misyonunu tamamladığınızı düşünüyorsanız buyrun.. Size bu konuda neler düşündüğümü söylemek isterdim ama zaten tahmin etmişsinizdir. İlerleyen günlerde, epey bir şey anlatacağım kendi iç dünyamla ilgili. Şimdilik bu burada kendini hatırlatma ögesi olarak kalsın. Hatırlatmaları pek sevmem, hatırlanan olmak istemem. Söylesene ben neyim Isabel ? sevgilerle