Merhaba arkadaşlar, ben hayatta hiç bir fonksiyonu yok iken önemli hisseden anonim chat sitelerindeki havalı kızın ilkokul arkadaşı.
Nasılsınız bakalım. Ben biraz nötrüm ya. Depresyonum geçmek üzere gibi oluyor bazen. Sonra bir twit görüyorum ki bu aralar çok twit görüyorum. Yine depresyonum azıyor. Tarif etmesi çok zor ama Forrest Gump filmindeki Bubba gibiyim. Hayallerim var ama çok kısıtlı.
Aslında her normal insan gibi hayatıma devam etmeli ve bundan da ders çıkarmalıyım. Lakin bir şeyler eksik gibi ha? Mesela seni üzen şeylerin aslında seninle olması. Yani siz hiç sizi üzüyor diye kalbinizi söküp attınız mı?
Uzun bir akşam yürüyüşünden geliyorum. Son zamanlarda bunu alışkanlık haline getirdim. Yürümeden duramıyorum. Yani istediğim bir geri dönüş aslında. En azından daha önce de bahsettiğim gibi, "benim neyim eksik" diyebilmek. Bu uğurda canla başla olmasa da en azından şevk ile çalışıyorum. Hero klibinin finalindeki gibi olmasa da hayat gerçekten çok zor.
Şu günlerde düşündüğüm tek şey kendimim. Üzgünüm aşk acısı falan çekemeyecek kadar depresifim. Ama şunu da atlatırsam gamsız biri olacam iyice. Mühim değil, hiç bir zaman hiç bir insan baba değer vermedi. Buna alışkın olabilecek en büyük kişiyim.
Size ne düşündüğümü maddeler halinde açıklamak isterdim ama zaten tahmin etmişsinizdir.
Sevgiler
Nasılsınız bakalım. Ben biraz nötrüm ya. Depresyonum geçmek üzere gibi oluyor bazen. Sonra bir twit görüyorum ki bu aralar çok twit görüyorum. Yine depresyonum azıyor. Tarif etmesi çok zor ama Forrest Gump filmindeki Bubba gibiyim. Hayallerim var ama çok kısıtlı.
Aslında her normal insan gibi hayatıma devam etmeli ve bundan da ders çıkarmalıyım. Lakin bir şeyler eksik gibi ha? Mesela seni üzen şeylerin aslında seninle olması. Yani siz hiç sizi üzüyor diye kalbinizi söküp attınız mı?
Uzun bir akşam yürüyüşünden geliyorum. Son zamanlarda bunu alışkanlık haline getirdim. Yürümeden duramıyorum. Yani istediğim bir geri dönüş aslında. En azından daha önce de bahsettiğim gibi, "benim neyim eksik" diyebilmek. Bu uğurda canla başla olmasa da en azından şevk ile çalışıyorum. Hero klibinin finalindeki gibi olmasa da hayat gerçekten çok zor.
Şu günlerde düşündüğüm tek şey kendimim. Üzgünüm aşk acısı falan çekemeyecek kadar depresifim. Ama şunu da atlatırsam gamsız biri olacam iyice. Mühim değil, hiç bir zaman hiç bir insan baba değer vermedi. Buna alışkın olabilecek en büyük kişiyim.
Size ne düşündüğümü maddeler halinde açıklamak isterdim ama zaten tahmin etmişsinizdir.
Sevgiler
Yorumlar
Yorum Gönder