DERİN YARALAR

Bak ben yazmicaktım ama yine yazasım geliyor. Aslında bir çok kişiye yazasım geliyor.. Mesela bugün cidden kötü hissettim. Ben bu değilim çünkü, değer verdiğim kişilere umursamaz davranamıyorum. Gerçekten rezil hissettiğim bir gündü.

Aslında burada hiç kimsenin değil benim suçum var. O yüzden ne hissedersem edeyim geçmek zorunda. Ama tavrımı şahsi algılama, bence daha çok senin iyiliğin için bu hareketler. Yapması gerçekten zor, sonuçları daha zor ama tıbbi müdahale olarak düşün...

Sıfır insan sıfır sorun olayım güzel gitse de başında çektiğim sancılar insanı yoruyor. İnsan kırmak görünüşte basite indirgense de epey meşakatli. Buralar yakında mutluluk dolacak inanıyorum. Çünkü her şey mutlu olmam içindi. Ne kadar bencilce..

Üzülmek, yazmak, veya bir şeyler haykırmak fayda etmiyor. Ne tarafa düşeceğime daha karar bile vermemişken insan sadece kendini sınıyor. Bugün çok sevdiğim bir insanın suratında umursamazlık gördüm. Her ne kadar bunu ben istesem de...Bu acı verse de yapacak bir şey yok. Sırayla yavaş yavaş..

Ben olmak, gerçekten çok zor.

Şimdi sırada başka bir sınav var onu da atlatırsam galiba tamamen hafızayı boşaltıcam. Ben arkadaş olmak için fazla tehlikeli biriyim. Size bunu bir türlü anlatamadım.

Yazıyorum ne yazık ki, insanların yüzüne söylemeye yüzüm olmayan şeyleri buraya yazıyorum çünkü ben bundan ibaretim.

Kendimi erken kalkmaya, şartladım bu aralar. Haberler de iyi, beklediğim şey temiz çıktı 6 ay daha kafam rahat. Sonrası zaten çok kolay..

Sevgiler. Belki yine yazarım ki yazacağım gibi duruyor. Kişisel olarak yollayamadığım için ortaya bırakıyorum. Keza bloğa ara verdim yazısından sonra hiç kimse buraya uğramadı bile... Bir nevi ara vermenin amacı da buydu :)

Size ne demek istediğimi söylemek isterdim ama zaten tahmin etmişsinizdir.