Ana içeriğe atla

rahatlamış gibi hissetmiyorum

merhaba arkadaşlar ben vinç operatörlüğü konusunda yüksek lisans gören genç asistan. nasılsınız bakalım?

valla ben gayet iyiyim. aslında normalden daha iyiyim. içimde minik bir huzur var. böyle zamanlarda kendimi hep fedakar rollerde oynayıp travma yaşayan Will Smith gibi hissediyorum.

yıllardır beklediğim konuşmayı dün akşam gerçekleştirdim. her ne kadar somut yargıları iliklerime kadar yaşasam da. söylenmesi gereken, hatta söylenmesi fazlalık olan şeylerin hepsini söyledim. ancak yine içimde ukteler kaldı. ne derler bilirsiniz başka bir paralel evrende artık.

ancak bazı şeylerin tamamlanması cidden güzel oldu. karşı taraftan da istediğim cümleleri duydum. sanırım onun tarafıyla alakalı bir sorun kalmadı. şimdi kendi içimde bir şeyleri yenmem gerekiyor. kesinlikle edebiyat meselesine çok şaşırdım. böyle durumlarda kendimi Mr Right filmindeki Sam Rockwell gibi hissediyorum. planlama ve programla yapacak kadar cesur değilim. ancak ufak da olsa o potansiyeli kullanıp bu sorunları aşabileceğimi düşünüyorum.

öte yandan hayat gerçekten stabil. aynı koşuşturmacalara alıştım. amma velakin stajyerlerimin çoğunun stajları bitti. bu bende ufak bir öfke yarattı ara sıra ayak işi yaptığım oluyor. farkında mısın iş hayatı beni yeterince yorduğunun farkında mısın?


aşklar ölür, aşklar doğar 
yüzyıllar geçer ve yok olur
ölüm olduğunu zannettiğin şey
bir mevsimdir, fazlası değil.

şu mottoya göre yapayalnız öleceğim. ama bunu dert edinmeyi ikinci dünya savaşı yıllarında bıraktım. 

bir de pos cihazına benzeyen el çantam var. girdiğim ortamlarda bu ırkçı bir hareket olarak algılanıyor. ahlakınız batsın..

sevgiler

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

connected2.me rehberi

Merhaba arkadaşlar bugün günlük hayatta işinize çok yarayacak bir rehber ile karşınızdayım. Yalnız mısınız? Sosyal hayatınızda herhangi bir kadını veya erkeği etkileyebilecek yetenekte olduğunuzu düşünmüyor musunuz? Umutsuzluğunuz sizi intihara götürürken son bir durak arayışında mısınız? Neyse ki connected2.me var. Anonim olarak kadınları veya erkekleri kendinize bağlayıp onlarla bir gelecek kurabi.... Tabii ki palavradan ibaret. Bu uygulama kesinlikle ölüm. Kesinlikle psikoloji bozan bir şey. Neyse ki ben size bugün muazzam bir rehber hazırladım. Öncelikle kullanıcı tiplerine şöyle bir göz gezdirelim. -link isteyenler Uygulamanın yüzde doksanlık kısmını oluşturur. Bakmayın öyle anonim falan gözüktüğüne, eğer çirkinseniz herhangi biriyle konuşamazsınız. Özellikle kadın kısmının "bio" adını verdiğimiz açıklama kısımlarında genelde şunlar yer alır; "linksiz gelme." "link atmayana cevap vermiyorum." "linkle veya sesle gel." "kim...

bedelini ödedim

 işte yine been işte yine bir yazı..... mer mer mer merhaba... uzun süredir uyumak için kıvrandığım sırada, bir türlü uyuyamamam üzerine kafamdan geçenlerin artık bir şekilde buraya dökülmesi gerektiğine karar verdim. yataktan kalkmadan önce kafamın içinde milyonlarca ışık yılı misali dönen şeylerin hepsi buray aktarılacak mı bu da ayrı bir merak konusu. ama beni biraz tanıyorsanız bunun olmayacağını biliyorsunuzdur.  dostlar... çok yoruldum ya gerçekten bak acayip yoruldum. üstelik bu yorgunluk boş oturmaktan geliyor. hatalar silsilesi öyle bir noktaya getirdi ki hayatımı. hani ufak ufak umutlar tükenir ya o noktaya gelmek üzereyim. bu kadar potansiyelli bir insan nasıl olur da hiçbir şey başaramaz aklım almıyor. elimi neye atsam kuruyor mantığı oluşmaya başladı. bilemiyorum daha ne kadar dayanacağımıı ama ne yüzümde o eski gülüş kaldı ne o heyecan. uyku bile uyuyamuyorum artık. asla rahat değilim vs. vs. uzar gider. buraya sadece neden kötü durumda olduğumu yazsam paragrafla...

Değişim, değiştirmenin anahtarı mıydı yoksa öyle mi sandım.

Yorgunluğumdan değil, tembelliğimden. Bu kadar sıkıcı, bu kadar moron, bu kadar banel... bir insan davranışından değil kendi hayatımdan bahsediyorum. Sanki az gişe yapmış o güzel filmde yanrollerdeyim (kaan abime selam olsun bi gün ünlü olursan telif öderim). Ne istediğimi bilmedim, ne istemediğimi bildiğim kadar. Kendi hayatımı, karakterimi, yaşamımı sürekli ezip durmak bana da bir şey katmıyor merak etme.. Bir bardak kaynar suyu elim yanmadan pilava dökmek gibi değil yaşamak, aslında benim için sıralarsak bu hayat baya zor.. Mesela bembeyaz bir halı almalı insan, yıllarca kullanmalı.. Sonra da her izin, ne zaman çıktığını hatırlayacağı bir gün olmalı. Belki anıları katlayıp cebimize koyamayız ama en ufak sinyal bile sizi geçmişe götürebilir. Mesela aklıma ne zaman tıp gelse, annemle yaşadığım dişçi maceram gelir. Aslında çok öncesi değil 3-4 yıl ama annem yanımda yok artık. Annemi arayamıyorum. Aslında biliyor musun bazen annemi aramayı çok istiyorum, nasılsın demeyi kendimi ...