rahatlamış gibi hissetmiyorum

merhaba arkadaşlar ben vinç operatörlüğü konusunda yüksek lisans gören genç asistan. nasılsınız bakalım?

valla ben gayet iyiyim. aslında normalden daha iyiyim. içimde minik bir huzur var. böyle zamanlarda kendimi hep fedakar rollerde oynayıp travma yaşayan Will Smith gibi hissediyorum.

yıllardır beklediğim konuşmayı dün akşam gerçekleştirdim. her ne kadar somut yargıları iliklerime kadar yaşasam da. söylenmesi gereken, hatta söylenmesi fazlalık olan şeylerin hepsini söyledim. ancak yine içimde ukteler kaldı. ne derler bilirsiniz başka bir paralel evrende artık.

ancak bazı şeylerin tamamlanması cidden güzel oldu. karşı taraftan da istediğim cümleleri duydum. sanırım onun tarafıyla alakalı bir sorun kalmadı. şimdi kendi içimde bir şeyleri yenmem gerekiyor. kesinlikle edebiyat meselesine çok şaşırdım. böyle durumlarda kendimi Mr Right filmindeki Sam Rockwell gibi hissediyorum. planlama ve programla yapacak kadar cesur değilim. ancak ufak da olsa o potansiyeli kullanıp bu sorunları aşabileceğimi düşünüyorum.

öte yandan hayat gerçekten stabil. aynı koşuşturmacalara alıştım. amma velakin stajyerlerimin çoğunun stajları bitti. bu bende ufak bir öfke yarattı ara sıra ayak işi yaptığım oluyor. farkında mısın iş hayatı beni yeterince yorduğunun farkında mısın?

aşklar ölür, aşklar doğar 

yüzyıllar geçer ve yok olur

ölüm olduğunu zannettiğin şey

bir mevsimdir, fazlası değil.

şu mottoya göre yapayalnız öleceğim. ama bunu dert edinmeyi ikinci dünya savaşı yıllarında bıraktım. 

bir de pos cihazına benzeyen el çantam var. girdiğim ortamlarda bu ırkçı bir hareket olarak algılanıyor. ahlakınız batsın..

sevgiler